به گزارش سرویس فرهنگی مشرق خبرآنلاین، کتاب «زمزم عرفان» با موضوع و
محوریت زندگی حضرت آیت الله محمد تقی بهجت(ره) به همت آیت الله محمدی ری
شهری در 523 صفحه از سوی انتشارات دارالحدیث تجدید چاپ شده که یادنامه ای
خواندنی و ارزشمند درباره مرجع و عارف بزرگوار، آیت الله بهجت(ره)
است.
محمد محمدی ری شهری در مقدمه کتاب، درباره روند شکل گیری این مجموعه نوشته است: «واگذار شدن نمایندگى رهبرى در حج در اوایل سال 1370، ایجاب مىکرد که براى بهرهگیرى هر چه بیشتر از مراسم سیاسى ـ عبادىِ حج و برگزارى هر چه بهتر آن، از انفاس قدسى آیت الله بهجت، در این سفر، توشه برگیرم، بدین منظور از آن تاریخ، هر ساله پیش از عزیمت به سوى خانه خدا و پس از بازگشت از سفر، معمولاً به محضر ایشان شرفیاب مىشدم و از رهنمودهاى ایشان در زمینههاى مختلف، بهره مىبردم.»به گفته وی در دیدارهایی با آن عالم برجسته،ایشان مطالب متنوّعى را درباره قرآن، حدیث، فقه، اصول، اخلاق، عرفان، کشف و کرامات علماى سلف، حج و سرپرستى حجّاج، امام خمینى(ره) و انقلاب اسلامى و برخى امور سیاسى بیان مىفرمود.
ری شهری اضافه می کند:
ایشان همچنین گاه رهنمودهاى خاصی درباره برخى اذکار و اعمال داشتند، که این
جانب، شمارى از برجستهترین مطالب ایشان را، گاه در محضر ایشان و گاهى پس
از آن، یادداشت مىکردم. مجموعه این یادداشتها در قالب این کتاب براى
بهرهگیرى بهتر علاقمندان به این مباحث، در چهار بخش جمع بندی رهنمودها،
گفتگو با فرزند ایشان، متن یادداشت های مولف و شرح حال مختصری از کسانی که
نامش در کتاب آورده شده، تدوین شده است وعلاقمندان می توانند با بهره گیری و
الگوبرداری از این کتاب خود را به آن الگوى کامل نزدیک کنند.
بخش اول
کتاب متشکل از 10 فصل قرآن، فقه و اصول، ارزش های اخلاقی و عملی، فلسفه و
عرفان، کشف و کرامات، حج و سرپرستى حجّاج، امام خمینى و انقلاب اسلامى،
سیاست و رهنمودهاى ویژه است. در بخش دوم نیز، متن یادداشتهاى مؤلف از
سخنان ایشان، در طول سالهاى 1370 تا 1387 و در بخش چهارم نیز شرح حال
مختصرى از قالب کسانى که در متن کتاب، ازآنها یاد شده، ارائه شده است.
ارائه زندگى نامه مختصری از آیت الله بهجت(ره) از دیگر بخش های این کتاب
است.
در بخشهایی از فصل دهم کتاب می خوانیم:
برای آرامش دل
از آیت الله بهجت(ره) پرسیدم: کدام ذکر برای آرامش دل موثرتر است؟ فرمودند «احساس حضور خدا در همه حال، همه مسائل را حل می کند.»
یکی دیگر از بزرگان میفرمود: دست راست را روی قلب نهادن و قرائت سه بار سوره انشراح، برای آرامش دل، مفید است.
برای رسیدن به تمرکز
آیت
الله بهجت (ره) از کسی نقل کردند که در وادی السلام نجف، در کنار مرقد
حضرت هود و حضرت صالح، پیرمردی را دیدم که نشسته و دست هایش را به حالت
خاصی گذاشته است. پرسیدم چرا چنین کرده؟ اطرافیان پاسخ دادند که وی برای
تحصیل تمرکز، چنین ریاضت می کشد.
ایشان در ادامه افزودند: نیازی به این
کارها نیست. همین که انسان توجه پیدا کند که {خداوند} محیط بر همه چیز
است، کافی است «اولم یکف بربک انه علی کل شی شهید/ الا انهم فی مریه من
لقاء ربهم الا انه بکل شیء محیط» فصلت. آیه 53 و 54
مطلب تا این حد سهل و آسان است: «و هو معکم این ما کنتم» حدید آیه 4
برای تشرف به محضر ولی عصر(ع)
در
یکی از دیدارها از ایشان دستورالعملی برای تشرف به محضر امام عصر(ع)
خواستم. ابتدا نفرمودند. عرض کردم که گویا شما به فلانی، دستورالعملی داده
اید! فرمودند: آری.تقاضا کردم که در صورت امکان بفرمایید.
فرمودند:
ماهی که نخستین روز آن جمعه باشد، بعد از نافله صبح و نماز صبح، در اول
وقت، 256 بار آیه نور را خواندن تا پانزده روز. پس از آن تا پانزده روز
دیگر، 256 بار گفتن ذکر «لا اله الا الله»...
آیت الله بهجت افزودند: این ختم از شیخ عباسعلی قزوینی واعظ از شاگردان میرزا حبیب الله رشتی نقل شده...
اینجانب پس از پایان مطلب از آیت الله بهجت(ره) پرسیدم که آیا شما این ختم را گرفته اید؟
در پاسخ اشاره کردند که: نپرس!
*
در
یکی از دیدارهایم با آایت الله بهجت(ره) به ایشان عرض کردم که نقل شده که
امام خمینی(ره) در جوانی، همراه با سید محمدصادق لواسانی، در مشهد با شیخ
حسنعلی نخودکی دیداری داشته اند و ایشان به وی دستورالعملی داده که بعد از
هر نماز واجب سه بار توجید بخواند و سه بار صلوات بفرستد و سه بار آیه « و
من یتوکل علی الله فهو حسبه ان الله بالغ امره قد جعل الله لکل شیء قدرا»
(طلاق آیه دوم) را بخواند. آیا این مطلب صحیح است؟
ایشان ضمن تایید اصل مطلب فرمودند: دوست همراهشان آقای سید احمد زنجانی بوده نه سید محمدصادق لواسانی.
*
آیت الله بهجت در دو دیدار به اینجانب توصیه کردند که این دعا را در هر صبح و شام ترک نکنم:
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِی دِرْعِکَ الْحَصِینَةِ الَّتِی تَجْعَلُ فِیهَا مَنْ تُرِیدُ...
فرمودند به دیگران هم توصیه کنید بخوانند.
*
فرمودند:
یکی از کسی، کیمیا خواسته بود. گفته بود: بگو اللهم اغننی بحلالک عن
حرامک؛ اما راست بگو.(یعنی: خدایا! با حلال خودت، مرا از حرام هایت بی نیاز
کن.)